Behandeling van osteochondrose van de thoracale wervelkolom - medicijnen, fysiotherapie en gymnastiek

Voor moderne mensen is osteochondrose een van de meest voorkomende ziekten van het bewegingsapparaat, die niet alleen bij ouderen wordt gediagnosticeerd. Het treft vooral de lumbale regio, die voortdurend een hoge belasting draagt, vooral tijdens het lopen, en de cervicale regio, die kantoorpersoneel en studenten treft. Het thoracale gebied wordt minder vaak getroffen, maar vereist ook zorgvuldige aandacht en tijdige start van de behandeling.

Wat is osteochondrose van de thoracale wervelkolom

Het primaire degeneratieve proces (vernietiging, verlies van oorspronkelijke functies) dat plaatsvindt in de tussenwervelschijven, tegen de achtergrond waarvan zich geleidelijk secundaire reactieve en compenserende veranderingen in gewrichten en ligamenten ontwikkelen - zo wordt de diagnose "osteochondrose van de wervelkolom" in de officiële geneeskunde begrepen. De ziekte is polyfactorieel (multifactorieel), waarbij eerst de tussenwervelschijf wordt aangetast (een vorming van vezelig kraakbeenweefsel tussen de lichamen van een paar aangrenzende wervels), en vervolgens:

• andere delen van de wervelkolom;
• het gehele bewegingsapparaat;
• zenuwstelsel.

Vanwege de structurele kenmerken van het thoracale gebied zijn de symptomen van de ziekte vergelijkbaar met het klinische beeld van ziekten van het hart en het ademhalingssysteem. Ernstige pijn als gevolg van osteochondrose van de thoracale wervelkolom treedt op in de tweede fase, neemt toe bij fysieke activiteit en geeft niet altijd duidelijk de rug aan. Lijst met symptomen voor elke graad van de ziekte:

1. Pijn in het getroffen gebied of in het borstgebied aan de linkerkant, vergelijkbaar met hartpijn: constant of schietend. Krampachtige spiersamentrekkingen.
2. Scherpe pijn in het gebied onder de schouderbladen kan ook optreden tussen de ribben (intercostale zenuwen worden aangetast), vergezeld van een gevoel van druk op de borst. Heeft de neiging te intensiveren bij het inademen, bij het draaien en buigen van het lichaam. Toegevoegd aan ongemak bij het langdurig aanhouden van een ongemakkelijke houding.
3. Problemen met de gevoeligheid van de bovenste borstkas, buik, onderste ledematen, het verschijnen van "kippenvel" - als gevolg van schade (knijpen) van de zenuwwortels. Ontwikkeling van hernia tussen de wervels, beperking van mobiliteit als gevolg van kyfose of scoliose.
4. Hypoxie, longcongestie, andere disfuncties van het ademhalingssysteem. De ontwikkeling van fibrose, de overgang van degeneratieve-dystrofische processen naar de structuren rondom de wervelkolom. Klinisch beeld van remissie (verzwakking).

Constante pijn in het thoracale gebied treedt op bij osteochondrose van de 2e graad, wat wijst op het verschijnen van scheuren in de vezelige ring en depressie van de nucleus pulposus, wat kan leiden tot breuk van vezelig weefsel en de vorming van een hernia tussen de wervels. In het klinische beeld van manifestaties van osteochondrose verschijnen, naast het compressiesyndroom (door compressie van de wortels van het ruggenmerg), reflexsymptomen:

• spiertonisch (spierspasmen leidend tot hypoxie en hevige pijn);
• neurodystrofisch (tegen de achtergrond van constante irritatie van perifere zenuwen door spastische spieren, treedt paresthesie op: een gevoel van gevoelloosheid, "kippenvel", oorsuizen, dat sterker wordt bij het innemen van bepaalde lichaamshoudingen);
• vegetatief-vasculair (spasme van bloedvaten door spieren, gemanifesteerd door hoofdpijn, duizeligheid, verstoring van het functioneren van inwendige organen en bloedtoevoer naar de hersenen).

Hoe osteochondrose van de thoracale wervelkolom te behandelen

De meeste deskundigen zijn het erover eens dat deze ziekte nauw verband houdt met een rechtopstaande houding en ‘de werkingsomstandigheden van de wervelkolom’. Daarom is de ziekte deels natuurlijk voor de mens en vereist het in de eerste plaats het minimaliseren van het aantal ontwikkelingsfactoren. Deze omvatten:

• lichamelijke inactiviteit (sedentaire of sedentaire levensstijl);
• houdingsstoornissen;
• overmatige fysieke activiteit, zwaar tillen;
• nerveuze spanning, stress;
• verhoogde belasting van de wervelkolom door het dragen van hoge hakken, platvoeten tijdens de zwangerschap;
• gewoonte van slungelig.

Behandeling van osteochondrose van de thoracale wervelkolom houdt in dat alle bovenstaande punten worden weggenomen: dit zal de toestand van de patiënt verlichten. Het is bovendien belangrijk om onderkoeling te voorkomen en niet langdurig een ongemakkelijke houding aan te nemen. Een zeer belangrijke nuance is de kwestie van fysieke activiteit: therapeutische oefeningen moeten worden opgenomen in het schema van een persoon met osteochondrose, maar in de beginfase - onder toezicht van een arts. Bovendien omvat het behandelingsregime:

• manuele therapie (vooral in de aanwezigheid van kromming, beknelde bloedstroom, als de ziekte wordt veroorzaakt door letsel);
• massagecursussen;
• zwemmen;
• fysiotherapie;
• acupunctuur;
• lokale en systemische medicijneffecten.

Er bestaat geen enkel behandelregime voor osteochondrose. In sommige gevallen is het zelfs belangrijk om de juiste houding in bed aan te nemen, het dieet aan te passen en bij de 4e graad van thoracale osteochondrose, aangevuld met complicaties (spina bifida, hemangioom), kan een chirurgische ingreep nodig zijn. Op basis van de klachten van de patiënt en de uitgevoerde diagnostische procedures wordt een nauwkeurig therapeutisch regime opgesteld.

Thuis

Na ontvangst van de resultaten van diagnostische onderzoeken (röntgenfoto's zijn van bijzonder belang), selecteert de arts het optimale conservatieve behandelingsregime. Alle procedures worden uitgevoerd in het ziekenhuis (fysiotherapie, massage, acupunctuur) en thuis is het volgende vereist:

• Gebruik lokale anesthetica en pijnstillers om de pijn te verlichten.
• Neem producten die de samenstelling van kraakbeenweefsel verbeteren. Sommige artsen adviseren om extra vitamines te nemen voor osteochondrose van het thoracale gebied (groep B).
• Voer dagelijks therapeutische oefeningen uit.
• Let op uw dieet.

Medicamenteuze behandeling

Lokaal en systemisch gebruik van medicijnen is noodzakelijk, zowel tijdens remissie als tijdens perioden van exacerbatie. Medicamenteuze behandeling van osteochondrose van de thoracale wervelkolom omvat het elimineren van symptomen en het beïnvloeden van het degeneratieve proces:

• Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), analgetica, pijnstillers - om ontstekingen en pijn te verlichten. Zalven, crèmes, tabletten worden gebruikt.
• Spierverslappers en krampstillers - verlichten spier- of vasculaire spasmen.
• Chondroprotectors - preparaten van glucosamine of chondroïtine, herstellen kraakbeenweefsel.

De selectie van geneesmiddelen uit welke groep dan ook, vooral voor langdurige behandeling, moet in overleg met een arts worden uitgevoerd. Een specialist zal u ook vertellen hoeveel u moet gebruiken en of u de kuur moet herhalen.

Voedsel

Correctie van het dieet zal ook aanzienlijke ondersteuning bieden voor botten, kraakbeen en spierweefsel: verwijder zout, suiker (beperk de hoeveelheid tot een minimum) en koolzuurhoudende dranken. Het is raadzaam om niet te veel kruiden, gekruid en vet voedsel te gebruiken, uw gewicht zorgvuldig in de gaten te houden, niet te veel te eten en uw waterbalans in de gaten te houden. Sterke koffie, alcohol en gefrituurd voedsel zijn verboden. Het dieet moet:

• gebaseerd zijn op eiwitproducten (melk, mager vlees en vis, kwark);
• bronnen van chondroïtine hebben (gelei, aspic, geleivlees);
• bestaan uit gekookte of gebakken gerechten;
• gekenmerkt door een voldoende hoeveelheid verse groenten en granen.

Oefeningen

Behandeling van thoracale osteochondrose vereist regelmatige implementatie van een complex van oefentherapie gericht op het vergroten van de mobiliteit van tussenwervelgewrichten en costovertebrale gewrichten. Zijn taken omvatten het verminderen van pijn, stijfheid van de wervelkolom, het versterken van het spierkorset en het verbeteren van de longventilatie. Eenvoudige thuisoefeningen:

• Ga op een stoel zitten, terwijl u inademt, plaats uw handen achter uw hoofd. Terwijl je uitademt, buig je naar achteren en laat je schouderbladen op de rugleuning van de stoel rusten. Keer met een nieuwe ademhaling terug naar de startpositie. Voer deze stappen 5 keer uit.
• Ga op handen en voeten zitten, adem uit en buig je rug. Tel tot 5, adem gelijkmatig en keer terug naar de startpositie. Herhaal 10 keer.
• Ga op je buik liggen, adem uit, til je benen op en til je borst van de vloer, terwijl je je rug buigt. Handen langs het lichaam. Tel tot 5, ga naar beneden. Voer de oefening 10 keer uit.

Masseren

Het indirecte en reflexmatige effect op spiervezels en ligamenten door massage heeft een gunstig effect op alle delen van de wervelkolom, helpt pijn verlichten, verbetert de lymfestroom, de bloedcirculatie en de spiertonus. Massage wordt voorgeschreven in het subacute of chronische stadium van de ziekte, de techniek wordt geselecteerd op basis van de toestand van de patiënt en de aanwezigheid van aanvullende ziekten. Klassiek schema:

1. De patiënt neemt een horizontale positie in, liggend op zijn buik. Strijk lichtjes over het borstgebied van onder naar boven (vanaf de onderkant van het schouderblad tot aan de nek). Duur - 1 minuut.
2. De bovenste zone (schouderbladen) wordt behandeld met knijp- en kneedbewegingen (nog een minuut).
3. Voer op de schoudergordels (trapeziusspieren) strelen uit (8 herhalingen), knijpen en wrijven (elk 5 keer).
4. De nek wordt een minuut lang geaaid en opnieuw verplaatst naar het thoracale gebied in de aangegeven volgorde (1-2 stappen).
5. Vanaf het achterhoofdsbeen naar beneden wordt over de wervelkolom gewreven (dicht bij elkaar geplaatste lijnen evenwijdig daaraan). De duur van de etappe is 1 minuut.
6. Daarna worden beroertes op de wervelkolom uitgevoerd, kneedbewegingen en opnieuw beroertes (nog eens 2-3 minuten).

Massage van borst, nek en wervelkolom eindigt altijd met strijkende (rustgevende) bewegingen. Aanbevolen volgorde van technieken: knijpen, wrijven, strelen. Als de patiënt nauwelijks last heeft van de pijn, kan het aantal kneedbewegingen worden verhoogd en de duur van de verzachtende bewegingen worden verkort. De duur van de sessies bedraagt 10 minuten; bij de laatste (de cursus bestaat uit 7-10 procedures) is het raadzaam om wrijvende bewegingen als basis te gebruiken.

Tijdens exacerbatie

Stress, fysieke overbelasting, onderkoeling, zwaar tillen - deze factoren kunnen de chronische vorm van de ziekte in een acute vorm veranderen. De belangrijkste symptomen hiervan zijn duizeligheid, migraine, pijn op de borst en ademhalingsproblemen. De behandeling omvat:

• verlichting van symptomen met lokale pijnstillers en analgetica voor inwendig gebruik;
• bedrust;
• het dragen van een korset om de wervels te fixeren (als er sprake is van een hernia).

Als de exacerbatie ernstig is, moet een ambulance worden gebeld en moet een ziekenhuisopname in een ziekenhuis plaatsvinden, waar de arts de toestand van de patiënt zal controleren en de juiste medicijnen voor hem zal selecteren.

Acupunctuur

Van de niet-traditionele methoden voor de behandeling van ziekten van het bewegingsapparaat en daarbuiten is acupunctuur (acupunctuur) de leider. Het is gebaseerd op de impact van dunne naalden op actieve punten, die elk een complexe formatie zijn van choroïde plexussen, zenuwuiteinden en bindweefsel. Acupunctuur helpt:

• stimuleer de synthese van endogene (interne) opiaten - endorfines en enkefalines, die een analgetisch effect hebben: dit leidt tot de eliminatie van pijn;
• stimuleer de productie van cortisol door de bijnieren, wat een ontstekingsremmende werking heeft;
• normaliseren van de bloedcirculatie;
• elimineer zwelling van de spinale zenuwen;
• de regeneratie van kraakbeenweefsel verbeteren;
• verlichten spasmen van paravertebrale spieren.

Acupunctuur zal alleen effectief zijn als u contact opneemt met een gekwalificeerde specialist: dan zult u geen bijwerkingen ondervinden, u krijgt snel resultaat - verlichting komt na de 1e sessie. De aanbevolen cursus is 10 procedures. Vanwege het feit dat de arts vaak stroom door de naalden aanbrengt, is er tijdens het proces een klein ongemak mogelijk en na het verwijderen van de naalden blijven er roodachtige stippen achter.

Manuele therapie

Op basis van de gegevens verkregen uit röntgenfoto's kan de arts aanbevelen om de behandeling van osteochondrose van de thoracale wervelkolom te starten door een chiropractor te bezoeken. De taak die hem wordt opgelegd is het herstellen van de bloedcirculatie, het ligamenteuze apparaat en de functionele toestand van de wervelkolom. Extra manuele therapiesessies toegevoegd aan het hoofdbehandelingsregime:

• helpen de ernst van pijn te verminderen;
• spierspasmen elimineren;
• vertraag de snelheid van de ontwikkeling van de ziekte;
• stimuleren de regeneratieve eigenschappen van weefselcellen.

In de moderne geneeskunde is sinds enkele jaren vooral een nieuwe manuele techniek – post-isometrische spierontspanning (PIR) – populair geworden. Het is gebaseerd op een zachte en zachte rek, waardoor de gelijktijdige samentrekking van de hele spier wordt gestimuleerd, waarna deze volledig ontspannen is. De techniek is geschikt voor situaties waarin door ongelijkmatige samentrekking van spierweefsel de werking van het daardoor omgeven gewricht wordt verstoord, wat leidt tot bewegingsbeperking.

Tijdens de zwangerschap

Hoge belasting van de wervelkolom, schommelingen in hormonen, water- en elektrolytenbalans, vooral vanaf het 2e trimester, leiden tot exacerbatie of het optreden van osteochondrose bij zwangere vrouwen. Het behandelingsregime wordt uitsluitend door de arts gekozen; het moet het volgende bevatten:

• het dragen van een korset om de rug te ondersteunen;
• selectie van comfortabele schoenen (verminder de belasting van de wervelkolom);
• lokaal gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen;
• het uitvoeren van therapeutische oefeningen.

Volksremedies

Naast het hoofdbehandelingsregime kunt u verschillende niet-traditionele methoden voor lokale en systemische effecten op osteochondrose toevoegen. De meeste zijn toegestaan in zowel de acute als de chronische fase, maar houd er rekening mee dat elke remedie bijwerkingen kan veroorzaken die verband houden met de individuele onvertaalbaarheid van specifieke producten. Effectieve opties:

• Neem 2 hete paprika's, hak ze samen met de zaden fijn en meng met een glas plantaardige olie. Laat 5 dagen in een glazen pot trekken (op een donkere plaats). Aanbrengen, zachtjes wrijvend in het aangetaste gebied, maximaal 2 keer per dag, zonder iets te bedekken. Deze zalf mag niet worden aangebracht op de huid met wonden of schaafwonden. Het wordt niet gebruikt voor langdurige behandeling - alleen voor ernstige pijn.
• Kook een aantal geschilde grote aardappelen en pureer ze tot een puree. Je kunt een beetje boter toevoegen. Verdeel deze massa over driemaal gevouwen gaas en breng het aan op het getroffen gebied. Bedek dit gebied met een wollen sjaal. Het kompres wordt bewaard totdat het afkoelt, de procedure wordt elke avond herhaald. De behandeling duurt 3 weken.

Selderiewortel

Om onaangename symptomen (pijn veroorzaakt door spierspasmen) te verlichten, kunt u een kuur met remedies op basis van selderij volgen. Het eenvoudigste is om de geschilde verse wortel te raspen en door kaasdoek te persen, of door een sapcentrifuge te halen om sap te extraheren. Drink 1 eetl. l. vóór de maaltijd 3 keer per dag. Duur van de behandeling – 3 weken. Alternatief: giet 2 el. l. het resulterende sap met een glas kokend water, laat 2 uur staan. Drink 1 eetl. l. ook vóór de maaltijd, tot 4 keer per dag. De behandeling duurt een maand.

zonnebloem wortel

Afkooksels en tincturen van zonnebloemwortel hebben een goed effect op pijn in eventuele laesies van het bewegingsapparaat. Het kan zowel lokaal als intern worden gebruikt; het zal bovendien nuttig zijn voor de galblaas en het zenuwstelsel. Eenvoudige recepten:

• Verpletter de wortels, giet 200 g van het resulterende poeder in 1,5 liter koud water. Haal na het koken van het vuur, laat 3 uur staan en wikkel de container in een handdoek. Gebruik voor kompressen die 1-2 keer per dag worden aangebracht tot het is afgekoeld. De loop van de behandeling is 3 weken.
• Neem 2 liter water per 100 g gemalen zonnebloemwortels en laat 10 minuten koken. Wacht tot de bouillon is afgekoeld. Drink 3-4 keer per dag een half glas voor de maaltijd, warm voordat u het inneemt. Het verloop van de behandeling duurt 3 weken.

Zelfgemaakte zalf

Lokale effecten op het bewegingsapparaat zijn voornamelijk wrijven en zalven die thuis kunnen worden bereid. Als basis worden honing en plantaardige oliën gebruikt; Aan sommige composities wordt alcohol of wodka toegevoegd. Alle plaatselijke behandelingsproducten worden 1-2 keer per dag in kleine hoeveelheden op de huid aangebracht. Het meest effectieve recept:

1. Combineer kamfer met mosterd 1:1.
2. Neem voor 100 g van het resulterende mengsel 100 ml alcohol en 100 g eiwit (rauw, geslagen).
3. Bewaar de zalf gedurende 2 weken in de koelkast, wrijf 's nachts in de aangetaste plekken (haal er vooraf een kleine hoeveelheid uit om op te warmen tot kamertemperatuur) en bedek je rug met gaas en een wollen sjaal. De behandeling duurt 2 weken.